رندانه آخر ربودی جامی زخمخانه دل / خونین چو برگ شقایق، رنگین چو افسانه دل"
روز جانباز بهانه‏ای شد برای نوشتن مطالبی دست و پا شکسته درخصوص ایثارگران عزیز این دیار، همانهایی که درس استقامت و پایداریشان در طول هشت سال دفاع مقدس زبان زد عام و خاص است.
سلام بر روح پاك آسمانيان، سلام برشهیدان انقلاب اسلامی، فرشتگان تیز پروازی که خاکیان هیچ وقت به پایشان نرسیدند
سلام بر اسوه های رشادت و پایمردی، بر جانبازان، همان هایی که با نجابت تمام بر پای اعتقادات خود ایستادند
سلام بر آزادگان، بر نشانه های کامل استقامت و ایستادگی
سلام بر رزمندگان دلیر میهن اسلامی، آنان که با نالههای شبانه و شب زنده داریها خود را به رخ فرشتگان و ملائک کشیدند
و سلام بر پدران، مادران، فرزندان، برادران و خواهران شهیدان
شهید، ای قدیس همیشهی تاریخ، مرا به سير عاشقانه و سلوك عارفانه‌ات درياب، دستم را بگير در اين وانفساي هوس و تنهايم مگذار، اكنون كه سختي وبي قراريها بيتوتهی زندگیمان شده و هر آن ممکن است در طلاطم مادیات غرق شویم، دست گیرمان باش.
برادرم، در آن هنگام كه بر زمين افتادی و با نگاه صبورانهات نظاره گرجوی خونی بودی که از تو تا امتداد زمان جاري شد و مسیر راه را همچون چراغی فروزان به من نشان داد و تو با نگاهت این مسیر را به من آموختی تا راه را گم نکنم، امروز اگر بخواهند ايمانم را بربایند، باز خواهم جست و ترسها و يأسها و ترديدها و ناامیدیها را بيرون خواهم ريخت، به هيچ چيز دل نخواهم بست و تا «تو» پيش خواهم آمد.
و بدان امروز خودم را به قلمم، به انديشهام، به اعتقاداتم و به ایمانم، مسلح كرده‌ام و همانطور که تو سلاحت را تا آخرین لحظه کنار نگذاشتی من هم سلاحم را حفظ خواهم کرد و کینهی دشمنان دین و کشورم را هیچ وقت از دل بیرون نخواهم ریخت تا پرچم مقدس جمهوری اسلامی را بر قلل مرتفع جهان به احتزاز درآورم؛ خدایا خود یار و مددکارم باش و از نا همواریهای نفسانی و وسواس شیطانی دوریم کن، دستم را بگیر و از منجلاب شرک و خودخواهی نجاتم ده، چرا که تنها تو یارو یاورم هستی غیر تو همه هیچند و تو قادر متعالی، به تو پناه میآورم چرا که تو پناهگاه واقعی بیپناهانی،
یاد مردان شلمچه و طلائیه بخیر/ یاد یاران سفر کرده بخیر
یاد مهران، یاد دهلران، یاد قلاویزان/ یاد آن شور آفرینان فتح و ظفر کرده بخیر
یاد کربلاها، یاد والفجرها، یاد فتح المبینها/ یاد یاران با وفای جبهه ها بخیر
و تو ای تندیس استقامت آزادهی سر افراز، تو که چند صباحی رژیم بعث تنت را در قفس کرد، اما هیچوقت روح بلند و اندیشهی راسخت را نتوانست تسخیر کند؛ تو درس استقامت و ایستادگی را به نماد مقاومت آموختی، کوه در برابر تو باید سرتعظیم فرود آورد.تو آمدی اما نه مثل قبل، آمدی با قامتی استوار، با اعتقادی راسخ، با ایمانی محکم، با قلبی مطمئن، با ارادهای پولادین،
تو آمدی تا هم صدا با برادران جانبازت ادامه دهندهی را برادر شهیدت باشی و با تأسی از روح بلند آنان این مملکت را از نو بسازی و دست در دست برادر جانبازت در جهت اعتلای کشور قلههای ترقی را طی نمایید.
ایران عزیز نیازمند همت و تلاش خستگی ناپذیر توست، تو در صحنه های مختلف اقتصادی، اجتماعی، سیاسی،دینی و.... باید کوشش کنید و به جهانیان نشان دهید که ایران یعنی سربلندی، یعنی افتخار، یعنی عزت، یعنی پیشرفت و ایرانی بودن افتخار ماست.و منِ فرزند تو باید با دنباله روی از سیره سرافرازانهات با تمام توان در خدمت به کشورعزیزم کوشش کنم.
و توای شهید زنده، ای جانباز سرافراز که با تأسی از بزرگ جانباز دشت کربلا دست و پا دادی، تو به رهبر خود اقدا کردی و با نثار اعضای خود ثابت کردی که حاضری از تمام وجودت در راه هدفت که همان دین مبین اسلام و پیشرفت کشور است می گذری؛ تو ایستاده ای تا به همه بگویید تک تک اعضای وجودت را بی خود از دست نداده ای؛ بگو که آن را با خدایت معامله کرده ای و آن را با هیچ زر و سیمی عوض نمی کنید ، بگو برای سهمیه دانشگاه نرفتی، بگو آن زمان پست اداری مطرح نبود، بگو هر لحظه وصیت نامه ات آماده بود و هر بارفتنت به جبهه بعنوان سفر آخرت حساب می کردی، بگو برای حقوق نرفته بودی، آخه حقوق 1800 تومانی را در هرجایی میتوانستی بدست آوری، بگو برای دینت رفتی ، بگو برای کشورت رفتی ، بگو رفتی تا از ناموست دفاع کنی ، بگو رفتی تا حرامیان از خدا بی خبر دینت را ، کشورت را، ناموست را، اعتقاداتت را، حجاب اسلامی مردمت را، مردانه گیت را، آزادگیت را، غرور میهنت را، و.... همه و همه چیزت را به چپاول نبرند، بگو رفتم آزادگیم را علم کنم، بگو رفتم شیعه بودنم را به جهانیان نشان دهم، بگو رفتم پرچم عزیز کشورم را بر بام جهان به احتزاز در آورم، بگو رفتم تا تو برادرم در رفاه باشی، بگو رفتم تا تو خواهرم با افتخار چادر مشکیت را بر سر کنی و با حفظ حجابت شمشیری در قلب دشمنان کشور و میهن فرو کنید، بگو رفتم استقلال کشورم را حفظ کنم، بگو رفتمانتقام فرق شكافته علي (ع) را، جگر پاره پاره حسن (ع) را، خون به نا حق ریختهی حسين (ع) را، دستان بريده‌ي عبّاس (ع) را، گلوي دريده علي اصغر (ع) را، بدن اربا اربا شده‌ی قاسم (ع) را بگیرم و تو برادرم، خواهرم،هم استانیم، هم میهنم، هم دینم بیا دست در دست هم دهیم و کشورمان را با اتحاد و هم دلی آباد کنیم و از سیاست بازی وسیاست زدگی دوری کنیم و یک دست و یک صدا در جهت ترقی کشور عزیزمان تلاش کنیم.
و اما مولای من،
جان میدهم ازحسرت دیدارتو چون صبح، باشدکه چوخورشید درخشان به درآیی
الهم عجل لولیک الفرج
ولی چناری